ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 446 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪੁਨਿ ਪਾਰਥ ਧਨੁ ਲੈ ਫਿਰਿਓ; ਕਸਿ ਕੈ ਤੀਛਨ ਬਾਨ ॥ पुनि पारथ धनु लै फिरिओ; कसि कै तीछन बान ॥ ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਖੜਗੇਸ ਤਨ; ਮਨਿ ਅਰਿ ਬਧਿ ਹਿਤ ਜਾਨਿ ॥੧੬੨੨॥ मारत भयो खड़गेस तन; मनि अरि बधि हित जानि ॥१६२२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕਉ; ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕਹੀ ਭੂਪਤਿ ਬਾਤੈ ॥ बान लगियो जब ही तिह कउ; तब ही रिसि कै कही भूपति बातै ॥ ਕਾਹੇ ਕਉ ਆਗਿ ਬਿਰਾਨੀ ਜਰੈ? ਸੁਨ ਰੇ ! ਮ੍ਰਿਦ ਮੂਰਤਿ ਹਉ ਕਹੋ ਤਾ ਤੈ ॥ काहे कउ आगि बिरानी जरै? सुन रे ! म्रिद मूरति हउ कहो ता तै ॥ ਤਾਹੀ ਸਮੇਤ ਹਨੋ ਤੁਮ ਕਉ; ਸਿਖਈ ਜਿਹ ਬਾਨ ਚਲਾਨ ਕੀ ਘਾਤੈ ॥ ताही समेत हनो तुम कउ; सिखई जिह बान चलान की घातै ॥ ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ, ਛਾਡਤ ਹੋ ਤੁਝਿ; ਸੁੰਦਰ ਨੈਨਨਿ ਜਾਨਿ ਕੈ ਨਾਤੈ ॥੧੬੨੩॥ जाहु चले ग्रिह, छाडत हो तुझि; सुंदर नैननि जानि कै नातै ॥१६२३॥ ਯੌ ਕਹਿ ਭੂਪਤਿ ਪਾਰਥ ਕਉ; ਰਨਿ ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਕਰ ਲੈ ਅਸਿ ਪੈਨਾ ॥ यौ कहि भूपति पारथ कउ; रनि धाइ परिओ कर लै असि पैना ॥ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲੁ ਧਾਰਿ; ਹਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਮਨ ਰੰਚਕ ਭੈ ਨਾ ॥ सैन निहारि महा बलु धारि; हकारि परिओ मन रंचक भै ना ॥ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਅਵਸਾਨ ਗਏ ਛੁਟ; ਕੋਊ ਸਕਿਓ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ ਨਾ ॥ सत्रन के अवसान गए छुट; कोऊ सकिओ करि आयुध लै ना ॥ ਮਾਰਿ ਅਨੇਕ ਦਏ ਰਨ ਮੈ; ਇਕ ਪਾਨੀ ਹੀ ਪਾਨੀ ਰਟੈ ਕਰਿ ਸੈਨਾ ॥੧੬੨੪॥ मारि अनेक दए रन मै; इक पानी ही पानी रटै करि सैना ॥१६२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਜੀ ਸੈਨ ਜਬ ਪਾਂਡਵੀ; ਕਿਸਨ ਬਿਲੋਕੀ ਨੈਨ ॥ भजी सैन जब पांडवी; किसन बिलोकी नैन ॥ ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੋ ਯੌ ਕਹੀ; ਤੁਮ ਧਾਵਹੁ ਲੈ ਸੈਨ ॥੧੬੨੫॥ दुरजोधन सो यौ कही; तुम धावहु लै सैन ॥१६२५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਆ; ਸਜਿ ਕੈ ਦੁਰਜੋਧਨ ਸੈਨ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥ यौ सुनि कै हरि की बतीआ; सजि कै दुरजोधन सैन सिधारिओ ॥ ਭੀਖਮ ਆਗੈ ਭਯੋ ਸੰਗ ਭਾਨੁਜ; ਦ੍ਰੋਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦਿਜ ਸਾਥ ਪਧਾਰਿਓ ॥ भीखम आगै भयो संग भानुज; द्रोण क्रिपा दिज साथ पधारिओ ॥ ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ਸਬੈ; ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥ धाइ परे अरराइ सबै; तिह भूपति सो अति ही रन पारिओ ॥ ਆਗੇ ਹੁਇ ਭੂਪ ਲਰਿਓ, ਨ ਡਰਿਓ; ਸਭ ਕਉ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੧੬੨੬॥ आगे हुइ भूप लरिओ, न डरिओ; सभ कउ सर एक ही एक प्रहारिओ ॥१६२६॥ ਤਬ ਭੀਖਮ ਕੋਪ ਕੀਓ ਮਨ ਮੈ; ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਬਹੁ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ॥ तब भीखम कोप कीओ मन मै; इह भूपति पै बहु तीर चलाए ॥ ਆਵਤ ਬਾਨ ਸੋ ਬਾਨ ਕਟੇ; ਖੜਗੇਸ ਮਹਾ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਧਾਏ ॥ आवत बान सो बान कटे; खड़गेस महा असि लै करि धाए ॥ ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਹ ਜੁਧੁ ਬਡੋ; ਰਿਸਿ ਭੀਖਮ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥ होत भयो तह जुधु बडो; रिसि भीखम को न्रिप बैन सुनाए ॥ ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਹਮਰੇ ਬਲ ਕਉ; ਜਬ ਹੀ ਜਮ ਕੇ ਬਸਿ ਹੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਏ ॥੧੬੨੭॥ तउ लखि हो हमरे बल कउ; जब ही जम के बसि हो ग्रिह जाए ॥१६२७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਜਤ ਨ ਭੀਖਮ ਜੁਧ ਤੇ; ਭੂਪ ਲਖੀ ਇਹ ਗਾਥ ॥ भजत न भीखम जुध ते; भूप लखी इह गाथ ॥ ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਤਿਹ ਸੂਤ ਕੋ; ਏਕ ਬਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੬੨੮॥ सीस कटिओ तिह सूत को; एक बान के साथ ॥१६२८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਅਸ੍ਵ ਲੈ ਭੀਖਮ ਕੋ ਭਜਿ ਗੇ; ਤਬ ਹੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥ अस्व लै भीखम को भजि गे; तब ही दुरजोधन कोप भरिओ ॥ ਸੰਗ ਦ੍ਰੋਣ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਰ ਲੈ; ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਜਾਦਵ ਜਾਇ ਪਰਿਓ ॥ संग द्रोण को पुत्र क्रिपा बर लै; बरमाक्रित जादव जाइ परिओ ॥ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੈ ਦ੍ਰਉਣ ਹੂੰ ਆਪ ਤਬੈ; ਹਠ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥ धनु बान लै द्रउण हूं आप तबै; हठ ठानि रहिओ नहि नैकु डरिओ ॥ ਕਰਵਾਰਿ ਕਟਾਰਿਨਿ ਸੂਲਨਿ ਸਾਂਗਨਿ; ਚਕ੍ਰਨਿ ਕੋ ਅਤਿ ਜੂਝ ਕਰਿਓ ॥੧੬੨੯॥ करवारि कटारिनि सूलनि सांगनि; चक्रनि को अति जूझ करिओ ॥१६२९॥ ਕਾਨ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥ कान जू बाच खड़गेस सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਜਦੁਬੀਰ ਲੀਏ ਧਨੁ; ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ तउ ही लउ जदुबीर लीए धनु; स्री खड़गेस कउ बैन सुनायो ॥ ਮਾਰਤ ਹਉ ਹਠਿ ਕੈ ਸਠਿ ! ਤੋ ਕਹੁ; ਕਾ ਭਯੋ? ਜੁ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ मारत हउ हठि कै सठि ! तो कहु; का भयो? जु अति जुधु मचायो ॥ ਏਕ ਘਰੀ ਲਰਿ ਲੈ ਮਰਿ ਹੈ ਅਬ; ਜਾਨਤ ਹਉ ਤੁਯ ਕਾਲ ਹੀ ਆਯੋ ॥ एक घरी लरि लै मरि है अब; जानत हउ तुय काल ही आयो ॥ ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਜਉ ਚਿਤ ਮੈ; ਹਰਿ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥੧੬੩੦॥ चेत रे चेत अजउ चित मै; हरि इउ कहि कै धनु बान चलायो ॥१६३०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |